Lieneke Dijkzeul
home
Romans
Kinderboeken
Biografie
Contact
Nieuws
Zoeken
Links

'Het genoegen is om in zo weinig mogelijk woorden raak te schieten.'

De vijf genomineerden voor de Gouden Strop 2010 presenteren zichzelf en hun kansrijke thriller aan de hand van de vijf journalistieke W's: Wie, Wat, Waar, Wanneer en Waarom én een bonusvraag. Na haar nominatie voor de Gouden Strop 2008 met haar tweede misdaadroman Koude lente gaat kinderboeken-schrijfster en thrillerauteur Lieneke Dijkzeul (1950) opnieuw voor de hoofdprijs, maar nu met De geur van regen.
"Hoe meer zelfkritiek hoe beter."

Wie denkt Lieneke Dijkzeul wel dat zij is?
"Op dit moment iemand die heel blij is met haar tweede nominatie voor de Gouden Strop, en in het dagelijkse schrijversleven iemand die moeizaam haar weg zoekt in de veelheid van gedachten en ideeën die zich tijdens het schrijven aandient. Iemand dus die altijd in tijdnood zit, want een mensenleven duurt maar kort. Dat dilemma is - tegenstrijdig als het klinkt - precies de reden waarom je schrijft, in een poging enige orde te scheppen in die chaos van indrukken, en daar wat begrip aan over te houden van hoe de boel in elkaar steekt."

Wat zijn volgens u de sterke kanten van De geur van regen?
"Mijn eigen boeken aanprijzen is niet gemakkelijk, maar als het dan toch moet: ik probeer te laten zien dat er verborgen onrecht bestaat dat niet met behulp van de wet ongedaan kan worden gemaakt, wat mijn hoofdpersoon dwingt het recht in eigen hand te nemen. Volgens de wet is zij dus een crimineel, maar moreel gezien kun je daar vraagtekens bij zetten."
"Zo'n kleine, persoonlijke geschiedenis kan een dergelijk thema inzichtelijk maken, maar dat vereist wel een sobere aanpak, om alles wat naar melodrama zweemt te vermijden. De spanning die van een thriller uiteraard wordt verwacht, zit hem bij mij dan ook niet in grootscheepse achtervolgingen en veel wapengekletter, maar in het stapsgewijs opbouwen van de druk waaronder mijn personage moet leven. Mijn inspecteur Vegter gebruik ik deels om het contrast tussen zo'n verwrongen en de normale wereld te benadrukken. Het genoegen voor mij is om daar mijn stijl op af te stemmen en in zo weinig mogelijk woorden raak te schieten."

Waar gaat De geur van regen eigenlijk over?
"Over een vrouw die weet dat ze met een leugen leeft, maar pas besluit daar een eind aan te maken als ze beseft dat ze bezig is zichzelf te vernietigen en te laten vernietigen. Dat doet ze, tot haar eigen erbazing, rigoureus."

Wanneer wordt het thrillergenre eindelijk serieus genomen?
"Dat kan alleen maar wanneer thrillerauteurs zichzelf serieus nemen, in die zin dat ze willen laten zien dat ze meer in hun mars hebben dan een spannend verhaaltje verzinnen. Stijl, diepgang, psychologie, maatschappijbeeld, een thema dat het verhaal overstijgt, het zouden normale eisen moeten zijn. Hoe meer zelfkritiek, hoe beter."
"Tja, en dan de recensenten nog. Wanneer vallen Pasen en Pinksteren ook alweer op één dag?"

Waarom zou De geur van regen de Gouden Strop 2010 moeten winnen?
"Waarom niet? Nee, nonsens, ik kan daar geen zinnig antwoord op geven. Daar is een jury voor aangesteld, en je kunt alleen maar hopen dat die met oprecht enthousiasme en zonder vooroordeel zijn werk doet."

De bonusvraag: Hoe ruikt regen in een koude lente?
"Fris en zuiver, maar zonder belofte."

Peter Kuijt, De spanningsblog 4-5-'10